การพัฒนาอุตสาหกรรมเกษตรแปรรูป

การพัฒนาอุตสาหกรรมเกษตรแปรรูป

Source - เสรีรายวัน (Th)

Thursday, September 04, 2003  07:36

63848 XTHAI XCLUSIVE ISEP V%PAPERL P%SERE

          กรุงเทพฯ--4 ก.ย.--เสรีรายวัน

          การพัฒนาแบบบูรณาการ คือ การพัฒนาให้เกิดมูลค่าเพิ่มในตัวผลิต สร้างเสถียรภาพด้านราคาและด้านการตลาด  วางทิศทางการพัฒนาไปสู่ระดับสูงขึ้นเรื่อยๆบนแนวคิดของการพัฒนาเพื่อมุ่งสู่การเป็นประเทศอุตสาหกรรม ไทยเราค่อนข้างพัฒนาแบบแยกส่วนกับพื้นฐานดั้งเดิมของประเทศ  นั่นคือการพัฒนาอุตสาหกรรมมุ่งเน้นผลิตสินค้าเทคโนโลยีขั้นสูง เพื่อตอบสนองความต้องการของประเทศพัฒนาแล้ว เรานำเข้าทั้งเทคโนโลยี วัตถุดิบ หวังเพียงเพิ่มระดับการจ้างงานและเป็นผู้รับถ่ายทอดเทคโนโลยีส่วนภาคเกษตร เรายังคงเป็นประเทศที่ส่งออกวัตถุดิบเป็นส่วนใหญ่  40 ปีที่ผ่านมาให้บทเรียนว่า เรารับการถ่ายทอดเทคโนโลยีจากต่างชาติได้น้อยมาก ทั้งเหตุผลจากข้อจำกัดของทรัพยากรมนุษย์ของเราเอง ขณะเดียวกัน บริษัทต่างชาติที่เข้าลงทุนในบ้านเราก็พยายามกีดกันการถ่ายโอนเทคโนโลยี  เพราะรู้ทันวัตถุประสงค์ของเราด้วยพื้นฐานของการเป็นประเทศเกษตรกรรม เพราะความได้เปรียบ โดยเปรียบเทียบการพัฒนาอุตสาหกรรมเกษตรแปรรูปจึงเป็นทางออกที่น่าสนใจ เพราะเราสามารถสร้างมูลค่าเพิ่มให้แก่สินค้าเกษตรในประเทศได้ ขณะเดียวกัน ไม่ต้องลงทุนด้านเทคโนโลยีมากนัก   แม้ว่าการพัฒนาอุตสาหกรรมเกษตรไม่ใช่ยุทธศาสตร์ใหม่ แต่บ้านเรายังไม่มีความก้าวหน้าในการพัฒนาภาคอุตสาหกรรมกลุ่มนี้เท่าที่ควร

          โดยความหมายแล้ว อุตสาหกรรมเกษตรแปรรูปคือการนำผลผลิตจากภาคเกษตรและผลพลอยได้ต่างๆ มาคิดค้นพัฒนาให้เกิดมูลค่าเพิ่มให้มากขึ้น อุตสาหกรรมแปรรูปจะมี 2 ภาค ได้แก่ ภาคอาหาร และภาคที่ไม่ใช่อาหาร เช่น ผ้าทอ จักสาน

          การสนับสนุนอุตสาหกรรมเกษตรแปรรูป ควรเป็นนโยบายโดยรวมที่สอดคล้องกับการเปลี่ยนแปลงของโลก นั่นคือเป็นอุตสาหกรรมที่ต้องผสมผสานระหว่างความรู้และวัตถุดิบที่เรามีอยู่ คนไทยในฐานะเป็นผู้ได้เปรียบจากพื้นฐานดั้งเดิม ต้องปรับกระบวนทัศน์ใหม่  ต้องรู้จักมองให้ลึกซึ้งเพื่อแสวงหาโอกาสในทุกด้านที่เกิดขึ้น เพื่อให้เกิดการบูรณาการ นั่นคือต้องหาแนวทางสร้างโอกาสให้เกิดขึ้นแก่ชุมชน กระจายไปสู่สังคมและประเทศในลำดับต่อไป

          การพัฒนาแบบบูรณาการ คือ การพัฒนาให้เกิดมูลค่าเพิ่มในตัวผลิต สร้างเสถียรภาพด้านราคาและด้านการตลาด วางทิศทางการพัฒนาไปสู่ระดับสูงขึ้นเรื่อยๆ นั่นคือ การนำผลผลิตด้านการเกษตร หรือผลพลอยได้ ทุกคนต้องร่วมรับรู้ว่าควรทำอะไร ปลูกอะไร เก็บเกี่ยวอย่างไร ขายที่ไหน จำนวนและราคาเท่าไหร่ เราต้องตั้งเป้าหมายที่จะพัฒนาไปสู่กระบวนการใด ทั้งนี้ ต้องกำหนดทิศทางของกระบวนการวิจัยและพัฒนาให้ชัดเจน เพื่อให้เกิดประโยชน์อย่างคุ้มค่ามากที่สุด

          เมื่อส่งเสริมแล้วและพัฒนาแล้ว ควรมีกระบวนการพัฒนาต่อยอดความคิดของคนไทย และกำหนดแนวทางการพัฒนาให้มีศักยภาพทั้งการลงทุนและช่องทางการตลาด ต้องมีมาตรการให้ผลผลิตเป็นที่รู้จักของคนไทย ส่งเสริมให้คนไทยใช้ ยุทธศาสตร์ข้อนี้ คือ การผลิตให้คนไทยในประเทศใช้เพื่อทดแทนการนำเข้าจากต่างประเทศ   ลดการพึ่งพาต่างประเทศ  สินค้าประเภทนี้มีหลายประเภท เช่น อาหาร ยารักษาโรค สมุนไพรต่างๆ สินค้าต่างๆ เหล่านี้มีคุณค่าในตัวเองสามารถพัฒนาได้  เมื่อสามารถพัฒนาผลิตภัณฑ์จากชุมชนสู่สังคมด้วยกระบวนการลงทุน สร้างเครือข่ายทางการตลาดแบบธุรกิจเครือข่ายการค้าร่วมกันต่อไปแล้ว เราต้องวางวิสัยทัศน์มุ่งสู่การส่งออกสู่ตลาดโลก เพราะเมื่อคนไทยได้ทดลองใช้ ได้รับความนิยม เราเริ่มเรียนรู้จากภาคการปฏิบัติ มีการพัฒนาผลิตภัณฑ์ให้มีคุณภาพดีกว่าเดิม เมื่อมีความพร้อมก็ต้องส่งออกสินค้าที่มีคุณภาพเป็นที่ยอมรับสู่ตลาดโลกต่อไปยุทธศาสตร์ข้างต้นจะทำให้เราพัฒนาอย่างเป็นกระบวนการ เรียนรู้ความผิดพลาด ร่วมกันแก้ไขเปิดโลกทรรศ์ของชุมชน นั่นหมายความว่าเราได้เพิ่มศักยภาพตั้งแต่สังคม ชุมชน และประเทศ เป็นการขับเคลื่อนประเทศสู่การแข่งขันของระบบทุนนิยมบนความพร้อมของประเทศขั้นตอนที่กล่าวอาจคล้ายคลึงกับแนวทางการพัฒนาสินค้าหนึ่งตำบลหนึ่งผลิตภัณฑ์ แต่เมื่อพิเคราะห์แล้วจะเห็นว่า กระบวนการของการผลิตสินค้าหนึ่งตำบลำนึ่งผลิตภัณฑ์นั้นเกิดขึ้นเร็วจนชุมชมขาดการเรียนรู้

          วีรไท   ศิริภักดี--จบ--